unwithering flower. :D

A small flower is blooming inside my heart,
The unwithering flower you gave to me,
I was able to believe strongly enough in myself,
So I'm not afraid anymore...

I was happy meeting you,
Even though we look up to different skies now,
See? I can walk on my own now...

I laugh more during sad times,
To hide the pain I feel inside,...
But you hugged me gently without saying a thing
I felt as if it were like opening a door frozen in ice...

I was happy meeting you,
Even though there's no one whom i can share my loneliness,
Even though we're separated now,
I still feel that we're somehow connected under this sky...

I didn't say thank you...
I couldn't even promise...
However, like on that day, if the wind blows
Then I know we will surely meet again...

heheh. :D

eto q naun,
pa1sok n.

tgal q n pla d nka2pg lagay ng post dito.

bc kc q s fb e.

wala lng,
bgo n un blog q,

hehe,
ngplit aq ng template.
un lng, :D

tatak :D

gusto kong mag-iwan
ng mga magagandang alaala o taktak
na ako mismo ang may gawa.
pano nga b?
s simpleng pagbibigay ng pangalan sa
pamangkin, aso, pusa, daga ibong,
inaanak at marami pang iba.

hindi kasi aq un tao n
matalino pra mtndaan ng iba un
katalinuhan ko.
hindi rn aq pintor pra mtndaan ng iba
un mgagandang paintings n gnwa q,
hindi rn aq atleta pra mgkaroon aq ng mga fans
na bilib sakin dhil sa 3 shoots o malupit qng spike
at blocking,
hilig at gusto ko ang pagkanta peo
hindi nmn aq singer pra
ma-elibs ang iba s mala-anghel qng tinig.

peo pano ko nga b maiiwan ang mga alaala
ko s mundong to pag wala n q?

anu nga b ang mga bgay na maaalala ng mga
taong mlapit akin pag nrinig nila ang pangalan ko?

maganda kya o pangit ang sasabihin nila?

my kbuluhan b un ngawa ko hbng nbubuhay ako?

naisip ko..
wala p qng nggwang mgnda.
kaya nmn nisip ko,
kaya q cguro naiisip to kasi mtgal p tlga buhay ko.
mrmi p qng pwedeng gwin,

d p nga tpos un mga plbas n sinusubaybayan ko e.
tulad ng naruto,
full metal
reborn,
hgit p sa kmtayan qng ma3tay aq ng d q
p mtatapos un..
kya hindi p pwede,

tska q nlng iisipin,
qng anung klaseng tatak ang iiwan q sa
mga tao n mhlaga pra skin..

ang haba n,
tama n,

heheh :D

the "asa" fairytaler

wala naman palang fairytales..akala ko kasi dati,may ganon talaga, na akala ko,pwede mangyari sa totoong buhay..na pwedeng mangyari sa buhay ko..

Hindi pala..lahat ng bagay na iniisip ko, kalokohan, walang katotohanan, at walang patutunguhan..hanggang pangarap nalang..kung baga, nakakulong sa sarili kong fairytale box, na kahit kailan 'di mabubuksan..

'di ko mahanap ang susi, isang selyadong lalagyan kung saan sa pangarap mu lang mabubuksan...kalokohan talaga na inuubos ko ang oras ko sa isang lalagyan na puno ng kalokohan para lang mabigo,tama!paulit-ulit lang akong mabibigo at masasaktan..

'di ko alam na pati sarili kong puso, isip at kaluluwa kinulong ko doon.. Grabe!ang tanga ko talaga!sana,noon palang,na-realize ko na ang mga bagay na 'to,kasi ngayon kahit na alam ko na gantio nangyayari.. Alam ko sa sarili ko na patuloy kong ikukuklong ang sarili ko sa loob ng kahong yon kahit hawak ko na ang lagare at susi..

wala akong balak na pakalawalan ang mga bagay at alaala na pinakaingat-ingatan ko ng maraming taon.. kahit na bunga man ito ng katangahan at pagsasayang ng oras..

ito ang aking "fairytale box lng kalokohan.." :/